Altijd al was ik een liefhebber van het werk van Martial Raysse (*1936). En Elaine Sturtevant (1924-2014) was dat ook. Zij herhaalde, zoals ze dat zelf noemde, in 1969 een werk uit 1965 van Raysse (‘Peinture À Haute Tension’). Beide versies van het werk zijn in de collectie van Het Stedelijk in Amsterdam aanwezig, al hangt daar op dit moment alleen de versie van Elaine, wat de rijkdom aan context wat verstoort*. Het zal wel policorrect zijn.
Van Raysse komt morgen (22 juni 2022) in Frankrijk een mooi werkje (35 x 35 cm) op de veiling al is dat van een stuk later, 1993, en bovendien in oplage (30), maar wel elk exemplaar met de hand uitvoerig ‘opgewerkt’. Ik wil het niet kopen, want ik wil het hèbben, maar ik heb het geld niet al is de schatting laag (€ 300,00 – € 500,00 + 28% opgeld). En ik beschik ook niet over de benodigde Carte Bancaire waarmee je je voor de veiling moet inschrijven. En voor een crowd funding-actie te mijnen gunste is het rijkelijk laat ben ik bang. Van Elaine heb ik al een print: een zwart-witte Warhol Flowers-herhaling.
Ik vermoed, Oh Verigens, dat het veel meer gaat opbrengen, mijn klompen zeggen: misschien wel het tienvoudige. En soms krijg ik gelijk in dergelijke voorgevoelens, men weet het niet.
Geniet er in ieder geval van terwijl ik inmiddels verblijf met alle groeten, H.
*
Op de Stedelijk-website wordt gemeld dat Elaine Sturtevant een dergelijk werk ‘uit haar geheugen’ maakte, maar dat is gelul (op FaceBook, waarop ik de basisversie van dit tekstje publiceerde, noem ik het gezwets omdat dat hunnie z’n platform is en niet het mijne). Elk kunstwerk dat Elaine herhaalde werd door haar, met vaak vele studies, intensief onder de loupe genomen en uiteindelijk naar een definitief resultaat geleid. Van Andy kreeg ze zelfs zeefdrukzeven cadeau om zijn werk opnieuw te doen. Op een vraag, een keer, aan Warhol, hoe zijn techniek in elkaar stak antwoordde hij: ‘You have to ask Elaine!’.
Op diezelfde Stedelijk-website wordt bij de Raysse-versie van ‘Peinture À Haute Tension’ trouwens een door een stagiair zelf verzonnen prentbriefkaartformaat vermeld: 15,5 x 31 x 4,5 cm. Alleen de diepte klopt, denk ik, al stel ik daar nu ook vragen bij. Het aangegeven formaat van de ‘herhaling’ (zonder afbeelding, OMG) van Elaine komt denk ik dichter in de buurt: 162 x 97 cm, maar dus zonder een diepte, die dan weer niet. Andere stagiaire, ook onzorgvuldig en nalatig!
Hans Gieles 