Mijn teksten, mijn meningen, mijn communicatie …
Ik kom erop dankzij éen van mijn favorietste muziekmakers: Jack White (van The White Stripes, je weet wel, die eigenlijk Gieles heet, maar dan Gilles, dus maar éen letter verschil) en ik ben er erg door geroerd.
Het gesprek tussen Jack White en Conan O’Brien, al begint het een beetje stug, is ook erg de moeite waard.
Hartje,
Hans
Het is me intussen, omdat het me inviel, duidelijk geworden dat ik vignetten schrijf. Geen korte verhalen. Een soort broche, dus, of een dasspeld of een oorbel die ik aan mijn leven vastprik. Dat er thematisch weinig touw aan vast te knopen valt neem ik op de (ver)koop toe. Terugkerende gegevens zijn de beeldende kunst, architectuur, de liefde, taal en mijn wens om zoveel mogelijk zaken in het leven met elkaar te verbinden. Daarnaast publiceer ik af en toe een e-mail die ik aan deze of gene schrijf of heb geschreven. Mijn profielfoto is dertig jaar oud en een deel van een portret van drie galeriehouders, Milco, Adriaan en mezelf, dat in 1990 gemaakt werd door Paul Blanca. Speels doel van Paul was, denk ik, om ons er zo ijdel mogelijk op te zetten en dat lukte goed. Bekijk meer berichten
Hans Gieles