“Maybe She Moved”: E-mail aan velen van 5 mei 2020

Deary,
Terwijl ik net wat afval naar een container bracht bedacht ik de titel voor een nieuwe popsong:
Maybe She Moved …

Heb op Joetjoeb gecheckt ob es den schon gibt, aber nein. (De Duitse cover zou moeten heten: Ist sie vielleicht umgezogen, wat wel enige aanpassingen vergt in ritme en melodie, maar daar komen we wel uit)
Nu de tekst … En ik heb ook nog geen flauw idee of het een ballade moet worden of knalharde Rok en R(i)ool. In het eerste geval wordt het melancholiek, vol verlies en ingehouden verdriet (Sinatra, zeg maar, want je moet nooit te klein beginnen of desnoods Tom Jones). In het tweede geval krijgt iedereen uit de buurt de schuld, zo stel ik me voor (inclusief de supermarkt waar ze altijd boodschappen deed), plus alle steden waar ze mogelijk naartoe is verhuisd (Saratoga, Fresno, Nantucket, et cetera) en uiteindelijk de ik-persoon die zichzelf verwijt dat hij zelf niet verhuisd is, want geluk kun je ook opzoeken. Uitvoerenden in deze variant: The Ramones, of Bowie met The Spiders from Mars, bijvoorbeeld.
Het wordt geen Shakespeare, maar toch met behoorlijk wat drama.
Aan de slag dus!!

Hartje, Hans

P. S. Intussen, we spreken juli 2020, is ze weer opgedoken, maar nu met een kind van een jaar of zeven naast zich fietsend. Wat is er in die korte tussentijd gebeurd?

Gepubliceerd door hnsgls

Het is me intussen, omdat het me inviel, duidelijk geworden dat ik vignetten schrijf. Geen korte verhalen. Een soort broche, dus, of een dasspeld of een oorbel die ik aan mijn leven vastprik. Dat er thematisch weinig touw aan vast te knopen valt neem ik op de (ver)koop toe. Terugkerende gegevens zijn de beeldende kunst, architectuur, de liefde, taal en mijn wens om zoveel mogelijk zaken in het leven met elkaar te verbinden. Daarnaast publiceer ik af en toe een e-mail die ik aan deze of gene schrijf of heb geschreven. Mijn profielfoto is dertig jaar oud en een deel van een portret van drie galeriehouders, Milco, Adriaan en mezelf, dat in 1990 gemaakt werd door Paul Blanca. Speels doel van Paul was, denk ik, om ons er zo ijdel mogelijk op te zetten en dat lukte goed.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: