Mijn teksten, mijn meningen, mijn communicatie …
Oorspronkelijk publiceerde ik dit bericht op 20 juli 2020, maar het heeft aan geldigheid gewonnen. “We” zijn eindelijk van Trump af en “we” krijgen een avondklok. Aanbevolen voor elk moment van de dag, maar zeker tussen 20.30 uur en sogges vroeg.
Dit nummer dient, zoals David Bowie achterop de hoes van Ziggy Stardust schreef, to be played at maximum volume.
Het is me intussen, omdat het me inviel, duidelijk geworden dat ik vignetten schrijf. Geen korte verhalen. Een soort broche, dus, of een dasspeld of een oorbel die ik aan mijn leven vastprik. Dat er thematisch weinig touw aan vast te knopen valt neem ik op de (ver)koop toe. Terugkerende gegevens zijn de beeldende kunst, architectuur, de liefde, taal en mijn wens om zoveel mogelijk zaken in het leven met elkaar te verbinden. Daarnaast publiceer ik af en toe een e-mail die ik aan deze of gene schrijf of heb geschreven. Mijn profielfoto is dertig jaar oud en een deel van een portret van drie galeriehouders, Milco, Adriaan en mezelf, dat in 1990 gemaakt werd door Paul Blanca. Speels doel van Paul was, denk ik, om ons er zo ijdel mogelijk op te zetten en dat lukte goed. Bekijk meer berichten
Hans Gieles